Dzień dobry szkoło! : KWARTALNIK WIOSENNY

Reporterskim okiem Katarzyny Zając

Jak witaliśmy wiosnę bez książek i plecaków!

Jak obchodziliśmy przybycie wiosny? Pierwszy dzień wiosny to nie byle co. Więc czemu mielibyśmy go przemilczeć? Myślę, że obchodziliśmy go dosyć hucznie. Dzień był bez plecaków. Więc pełni zapału do pracy i z ,,lekkimi plecami” ruszyliśmy do szkoły. Plan dnia był prosty. Pierwszą lekcje spędziliśmy podczas różnego rodzajów zabaw wiosennych. Na drugiej zabraliśmy się do pracy. Naszym zadaniem było wykonanie marzanny. Połączeni byliśmy klasami. Młodsze ze starszymi. Szczerze obawiałam się, że nie damy rady, że nie zdążymy. Jednak wszystko poszło świetnie. Zresztą wszystkie projekty były super. Marzanny były ślicznie, a hasła wykrzyczano głośno i radośnie.

Wcale nie dziwię się paniom, że zrezygnowały z wyboru zwycięskiej grupy. To było po prostu niemożliwe. Wszyscy poradziliśmy sobie świetnie. Chciałabym wspomnieć jeszcze o konkursie, który odbył się w tym dniu. Wzięcie w nim udziału było proste. Wystarczyło się po prostu…zabawnie przebrać. Niektórzy przyszli w piżamach, a inni mieli bardzo zabawne peruki. Było ciekawie. Wiosna chyba ucieszyła się z naszego powitania. Nawet dobrze, że nie zatopiliśmy naszych marzann, bo pięknie ozdobiły korytarz,

Na zdjęciu Minister Wiosny -Hubert Górski z kl. I

KTO PYTA NIE BŁĄDZI...

kilka słów o świętach i nie tylko -wywiad Moniki DYMEK z naszą opiekunką - p. A. Szymiec-Ząbek

MD: Czy lubi pani Święta Wielkanocne ?

P: Nie są to moje ulubione święta . Stanowczo wolę Boże Narodzenie, ale to nie zmienia faktu, że celebruję je z całym zaangażowaniem!

MD: Jaką ma pani tradycję na Wielkanoc ?

P: Zawsze staram się udekorować sobie dom oraz dbam o to, by zjeść śniadanie wielkanocne z rodziną .

MD: Czy wierzyła pani w zajączka wielkanocnego ?

P: Niestety nie, ponieważ ta tradycja przywędrowała do nas niedawno z Ameryki i kiedy byłam mała nikt o nim nie wspominał.

MD: Czy lubi pani dekorowanie pisanek ?

P: Lubię, staram się, aby każda była wyjątkowa .

MD: Czy ma pani zwierzątko ?

P: Tak, ale nie nazwałabym go zwierzątkiem , bo to duży pies.

MD: A jak się wabi ?

P: Wabi się Berta i jest psem pasterskim berneńskim .

MD: Gdy była pani mała wierzyła pani w stworzenia mityczne ?

P: Nie tylko w mityczne, ale i baśniowe .

MD: Czy lubi pani wycieczki szkolne ?

P: Bardzo lubię, bo można poznać wielu uczniów z innej strony niż w szkole .

MD: Czy spełniły się pani marzenia ?

P: Nie wszystkie , niektóre pozostają nadal w sferze marzeń i całe szczęście, bo nadal moga się spełnić.

MD: Dziękuję za rozmowę.

P: Bardzo proszę.

O tym, co w szkolnej trawie piszczy...

Od wielu lat odbywa się w naszej szkole konkurs literacki ,,O złote pióro", który wyłania talenty pisarskie. W tym roku dwie uczennice z klasy piątej otrzymały prestiżowy tytuł ,,Złote pióro" oraz tradycyjnie grawerowany ich imieniem długopis marki Parker. W tym numerze, zgodnie z obietnica praca Martyny Michór, uczennicy klasy V, życzymy miłej lektury!

" Archanioł Rafał "

Dla mnie wszyscy nauczyciele są spoko. Wychowawca, to równy gość : można z nim pożartować, ale każdy czuje do niego szacun. Pani od polaka na nikogo nie krzyczy, chociaż w zeszytach czerwieni się od byków. Czasami można by urządzić corridę.

Nauczycielka przyrody i matmy nie gniewa się nawet na uczniów, którzy pomylą trójkąt równoramienny z równobocznym i przeważnie ma dobry humor. No chyba, że sprawdziła nasze kartkówki...

Pani dyrektor (która uczy nas historii) jest uosobieniem spokoju, mimo to wszyscy uczniowie czyją przed nią największy strach i respekt.

Przy pani uczącej nas informatyki, plastyki, techniki zawsze możemy uwolnić naszą kreatywność, jednak ciągle nam powtarza : " Pracujcie rękami a nie buziami!".

Pani od muzyki przemawia do nas słowiczym trelem, a my na jej pytania musimy odpowiadać śpiewająco.

Pani ucząca nas anglika jest cool. Nie tylko w klasie, ale też na wycieczkach (chociaż w czasie obiadu talerz ma być pusty).

Ogólnie wszyscy nauczyciele w naszej szkole są okej. Jeśli jednak mogę wybrać tylko jednego, to będzie to belfer uczący religii oraz pasterz owieczek (i baranów) z naszej klasy.

Ksiądz to średniego wzrostu szatyn z krótką bródką. Zwykle jest ubrany w jasną koszulę, długie spodnie i stylowe adidasy (ale nie podczas mszy). Duchowny na lekcjach jest baardzo wymagający, ale wynagradza to swoim duszyczkom na wiele sposobów: oragnizuje wyjazdy do kina, wycieczki rowerowe i różne imprezy. Jest bardzo wesoły i towarzyski, ciągle sypie kawałami. Ostatnio urządził konkurs na najładniejszy, samodzielnie wykonany lampion, a nagrodą jest wyjazd z nim na pizzę.

Podsumowując, ksiądz Rafał jest najbardziej epickim* nauczyciele, a gdyby miał profil na facebook'u, wczyscy by go lajkowali.